De tijger jaagt meestal alleen.

Dit doet hij in de schemering of s’nachts.

Tijdens zo’n jacht legt hij soms vele kilometers af.

Hij moet heel wat moeite doen om een prooi te vangen.

Slechts 1 van de 20 pogingen lukt het hem een prooi te pakken te krijgen.

Zijn ogen en oren zijn de belangrijkste hulpmiddelen bij de jacht.

Hij sluipt over de grond naar zijn prooi toe, zodat deze hem niet ziet en hoort.

Hij valt meestal van achteren of van opzij aan.

Als de tijger dicht genoeg bij zijn prooi is, bespringt hij deze.

Hij grijpt het dier bij de keel zodat het stikt.

De tijger sleept zijn buit meestal naar een plek met water, omdat hij veel drinkt tijdens het eten.

Een hongerige tijger eet in een keer wel 25 kilo vlees.

Daar heeft hij een paar dagen genoeg aan.

De tijger jaagt op zwijnen, muntjak (aziatische hert), antilopen, wilde runderen en soms koeien en geiten.

Een hongerige tijger valt ook wel eens mensen aan, alleen als hij oud of gewond is en geen andere dieren meer kan vangen.